'หมูป่าเขี้ยวเพชฌฆาต' พร้อมอาวุธลับเสี่ยงตาย!

“หมูบาบิรูซา” หรือ “หมูกวาง” (Babirusa, Deer pig) เป็นหมูสกุลหนึ่งชื่อสกุลว่า Babyrousa ในวงศ์ Suidae ซึ่งคำว่า “babi rusa” ในภาษาอินโดนีเซีย มีความหมายว่า “หมู” และ “กวาง” นั่นเอง

เป็นสัตว์ประจำถิ่นของอินโดนีเซีย ที่พบกระจายตามเกาะต่าง ๆ ตั้งแต่เกาะซูลาเวซี (Sulawesi) เกาะโตเกียน (Togian) เกาะซูลา (Sula) และ เกาะเบรู (Buru)

เดิมที่แล้วหมูบาบิรูซาถูกเรียกรวมกันเป็นหมูชนิดเดียวมาตลอด จนกระทั่งปี 2002 มันได้ถูกจำแนกออกเป็น 4 สายพันธุ์ และยังมีอีกหนึ่งสายพันธุ์ที่สูญพันธุ์ไปเมื่อ 30,000 ปีก่อน ซึ่งคาดว่าเป็นบรรพบุรุษของหมูบาบิรูซาที่ยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันนั่นเอง

โดยทั่วไปมักมีความสูงประมาณ 61 เซนติเมตร และมีลำตัวยาวราว 91 เซนติเมตร หางยาว 27 ถึง 32 เซนติเมตร สามารถมีน้ำหนักได้มากกว่า 100 กิโลกรัม แม้จะมีอายุในธรรมชาติราว 10 ปี แต่หากถูกเลี้ยงดูโดยมนุษย์อาจมีอายุมากถึง 24 ปีเลยทีเดียว

พวกมันมีสีลำตัวที่แตกต่างกันไปตามแต่ละชนิด แต่ส่วนใหญ่แล้วบนร่างกายของมันมักจะไม่มีขนปกคลุม และเขี้ยวยาวที่เป็นจุดเด่นของมันจะพบแค่ในตัวผู้ สำหรับตัวเมียจะมีเขี้ยวสั้น หรืออาจจะไม่มีเขี้ยวเลย

หมูป่าเหล่านี้มีลักษณะที่แตกต่างจากหมูป่าทั่วไป โดยเฉพาะเขี้ยวของมัน ที่โค้งและยาวเป็นอย่างมากทั้งเขี้ยวบนและเขี้ยวล่าง ที่ชี้ขึ้นด้านบนทั้งหมด เขี้ยวบนของมันมีลักษณะชี้ขึ้นเกือบตั้งฉากกับกะโหลกศีรษะ อีกทั้งยังมีความโค้งเข้าหาลำตัวอีกด้วย

นั่นจะไม่เป็นปัญหาอะไรเลย ถ้าหากเขี้ยวของมันหยุดการเจริญเติบโต เมื่อมันโตเต็มที่ แต่เขี้ยวเหล่านี้จะยาวขึ้นเรื่อย ๆ ตลอดชีวิตของมัน ซึ่งสามารถยาวได้มากกว่า 30 เซนติเมตรอีกด้วย แต่เขี้ยวสุดแปลกนี้ ถูกคาดว่าใช้ในการป้องกันตัว ไปจนถึงต่อสู้กันเองระหว่างตัวผู้

แต่อาวุธลับสุดยาวนี้ ก็เป็นเหมือนดาบสองคม ที่ทำร้ายตัวมันเองได้เช่นกัน เพราะการยาวขึ้นเรื่อย ทำให้หมูป่าบางตัวมีเขี้ยวโค้งยาวเข้ามายังใบหน้า จนเจาะเข้าไปยังกะโหลกได้เลย อีกทั้งการพุ่งชนกันระหว่างตัวผู้ด้วยกัน ก็เป็นส่วนหนึ่งให้เขี้ยวยาวของพวกมันเจาะเข้าไปในหัวตัวเองด้วยเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม เจ้าพวกนี้มีนิสัยขี้อาย รักสันโดษ มักจะอยู่ตัวเดียวภายในป่าซะมากกว่า จะออกหาคู่เฉพาะฤดูผสมพันธุ์เท่านั้น และในช่วงเวลานี้เองที่เหล่าตัวผู้จะเจอกัน และต่อสู้เพื่อแย่งตัวเมีย

มันกินอาหารได้หลากหลาย และแทบจะกินทุกอย่างที่พบตั้งแต่ใบไม้ ผลไม้ เบอรี่ ถั่ว เห็ด และแมลงหลาย ๆ ชนิด โดยใช้เท้าขุดดินหาตัวอ่อนแมลง หรือเกาะต้นไม้เพื่อกินใบไม้อีกด้วย

ตามธรรมชาติมักจะอาศัยอยู่ภายในป่าฝน โดยตลอดทั้งวันพวกมันมักจะนอนอยู่ตามโคลน หรือตามบึงภายในป่า โดยหากไม่ได้ออกไปหาอาหาร ก็มักจะนอนเฉย ๆ อยู่กับที่ทั้งวัน

สำหรับประชากรหมูบาบิรูซาในปัจจุบัน กำลังมีจำนวนลดลงเรื่อย ๆ จากการลักลอบล่า และการบุกรุกป่า ทำให้พื้นที่อาศัยของมันที่มีน้อยอยู่แล้ว ต้องลดลงไปอีก และกำลังเข้าสู่ความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ จนทำให้อินโดนีเซียกำหนดให้เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ห้ามล่า และคุกคามพวกมันอีกต่อไป